عنوان داستان: هتل اکوادور

نویسنده: ژرفین 

طرح کلی نمایشنامه:

مکان: مسافرخانه‌ای در یک منطقه کوهستانی در اکوادور

زمان: تعطیلات سال نو، به مدت یک هفته در پایان سال ۱۹۲۸

مضمون:

این نمایشنامه درباره پیش داوری‌ها، تضادهای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است که در قالب طنزآلود و کمی فلسفی به نمایش درمی‌آید. صاحب مسافرخانه و شاگردش نقش‌های اصلی را دارند و در مقابل قضاوت‌ها و اختلافات میان مهمانان، با احترام و محبت به یکدیگر و دیگران رفتار می‌کنند. این نمایش در تلاش است تا از طریق کمدی، تضادهای میان سنت و مدرنیته، دروغ‌ها و ریاکاری‌ها را به نمایش بگذارد و به مخاطب بیاموزد که به انسان‌ها به‌طور واقعی و بی‌پیش‌داوری نگاه کند.

پرده اول: ورود مهمانان

خلاصه:

در این پرده، مهمانان مختلف به مسافرخانه می‌آیند، از جمله یک خانواده مذهبی سنتی، یک گروه از روشنفکران مدرن، یک تاجر ثروتمند و یک جوان فقیر. هر کدام از مهمانان با پیش داوری‌ها و انتظارات خاص خود وارد مسافرخانه می‌شوند. صاحب مسافرخانه، فردی با تجربه و خردمند، به همه مهمانان خوشامد می‌گوید و به آن‌ها توصیه می‌کند که فارغ از اختلافات، با یکدیگر همکاری و احترام داشته باشند. شاگرد صاحب مسافرخانه، که جوانی خوش‌مشرب و طنزپرداز است، به‌طور ناخودآگاه موجب بروز موقعیت‌های کمدی می‌شود.

محتوا:

مهمانان در برخورد اول با یکدیگر، به‌طور ناخودآگاه شروع به قضاوت کردن یکدیگر می‌کنند. اظهارنظرهای طنزآلود درباره تفاوت‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی هرکدام از مهمانان باعث می‌شود موقعیت‌های خنده‌دار و کمدی پیش بیاید. اما صاحب مسافرخانه به‌طور غیرمستقیم به آن‌ها می‌آموزد که پیش داوری‌ها نه‌تنها بی‌فایده بلکه مضر است.

پرده دوم: شب‌های اول سال نو

خلاصه:

در این پرده، مهمانان مسافرخانه با یکدیگر بیشتر آشنا می‌شوند و بحث‌ها و گفتگوهایی درباره مسائل مختلف مطرح می‌شود. یکی از موضوعات اصلی، تفاوت‌های فکری و عقیدتی است. مهمانان مذهبی با مهمانان مدرن در مورد مسائلی مانند معنای زندگی و مذهب بحث می‌کنند. بحث‌ها به‌طور عمده به‌صورت انتزاعی و فلسفی پیش می‌رود و گاهی طنزآمیز می‌شود.

محتوا:

ریاکاری‌های موجود در بحث‌ها و تفاوت‌های اظهارنظرهای هر گروه باعث بروز موقعیت‌های کمدی می‌شود. برای مثال، فرد مذهبی در ظاهر از اصول مذهبی سخن می‌گوید اما در عمل رفتارهای غیرمذهبی از خود نشان می‌دهد، یا فرد مدرن که خود را اهل تفکرات آزاد می‌داند، در لحظاتی گرفتار مشکلات خودساخته و پیش‌داوری‌هایش می‌شود.

پرده سوم: بحران‌های اجتماعی و اقتصادی

خلاصه:

در این پرده، بحران‌های اقتصادی و اجتماعی که در اکوادور در آن زمان مطرح بوده، به طور غیرمستقیم در مسافرخانه مطرح می‌شود. یکی از مهمانان که تاجر بزرگ است، درباره بحران اقتصادی جهانی صحبت می‌کند و در مورد بی‌عدالتی‌های اجتماعی و اقتصادی اظهار نظر می‌کند. در عین حال، یکی از مهمانان فقیر و ساده دل از مشکلات روزمره زندگی خود می‌گوید.

محتوا:

موقعیت‌های کمدی زمانی رخ می‌دهند که مهمانان با پیش‌داوری‌های خود درباره وضعیت اقتصادی و اجتماعی به یکدیگر حمله می‌کنند. مثلا فرد ثروتمند سعی می‌کند خود را فردی دلسوز نشان دهد، اما به اشتباهات کمدی درک نمی‌کند که رفتارهایش به‌طور غیرمستقیم در تضاد با سخنانش است. در عین حال، صاحب مسافرخانه با شوخ‌طبعی و آرامش تمام، این تضادها را به‌طور فلسفی و طنزآمیز هدایت می‌کند.

پرده چهارم: تضاد افکار مدرن با جامعه سنتی 

خلاصه:

مهمانان در این پرده، به موضوعات عمیق‌تری مانند تضادهای فرهنگی و سنتی می‌پردازند. یکی از مهمانان از کشوری با فرهنگ و مذهب متفاوت وارد می‌شود و نظرات خود را درباره مذهب و سنت‌های اکوادور مطرح می‌کند. صاحب مسافرخانه از فرصت استفاده می‌کند و بحثی فلسفی را آغاز می‌کند که در آن همه مهمانان مجبور به اندیشیدن در مورد پیش‌داوری‌های خود و دیدگاه‌های دیگران می‌شوند.

محتوا:

موقعیت‌های طنزآمیز در این پرده به خاطر سوء تفاهم‌های فرهنگی و مذهبی ایجاد می‌شود. مثلا یکی از مهمانان مذهبی به اشتباه به مهمان خارجی بی‌احترامی می‌کند، و این اشتباه باعث کشمکش‌های کمدی می‌شود. در عین حال، صاحب مسافرخانه از این تضادها استفاده می‌کند تا به مهمانان نشان دهد که همه‌ی فرهنگ‌ها و باورها باید با احترام برخورد شوند.

پرده پنجم: تغییرات و پایان سال

خلاصه:

در پرده پنجم، نزدیک به پایان تعطیلات سال نو است. مهمانان با گذشت زمان بیشتر به یکدیگر نزدیک شده‌اند و بسیاری از پیش‌داوری‌های اولیه‌شان کنار رفته است. بحث‌های فلسفی و اجتماعی به نتایجی مشترک می‌رسد و شخصیت‌ها به این درک می‌رسند که تفاوت‌ها بخشی از زندگی انسانی هستند و باید از آن‌ها به نفع همدلی و تفاهم استفاده کرد.

محتوا:

در پایان نمایش، موقعیت‌های کمدی به اوج خود می‌رسند، زیرا شخصیت‌ها دیگر به‌طور جدی وارد دعواهای فلسفی نمی‌شوند، بلکه به‌طور طنزآمیز و آرامش‌بخش به یکدیگر نزدیک می‌شوند و نشان می‌دهند که چگونه با احترام و محبت می‌توان به مشکلات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی فائق آمد.

نتیجه‌گیری نمایش:

در پایان، صاحب مسافرخانه و شاگردش همچنان ثابت قدم و آرام هستند و به مهمانان می‌آموزند که دنیای پیچیده و پر از تضادها را با قلبی باز و ذهنی آزاد باید پذیرفت. نمایش پایان خوشی دارد که در آن همه شخصیت‌ها به‌طور صمیمانه و بدون پیش‌داوری با یکدیگر خداحافظی می‌کنند.