عنوان نمایشنامه: یک قاب و هزار تصویر

نویسنده: ژرفین 

ژانر: کمدی اجتماعی 

زمان: حال حاضر

مکان: خانه قدیمی در مرکز شهری کوچک در ایتالیا

شخصیت‌ها:

 1. ماریو (70 ساله): پدر بزرگ خانواده، فردی سنتی با دیدگاه‌های سخت‌گیرانه. عاشق نظم و سنت‌های قدیمی.

 2. آنا (68 ساله): همسر ماریو، زنی مهربان اما گاهی دمدمی‌مزاج. اغلب بین ماریو و نسل جدید میانجی‌گری می‌کند.

 3. لویزا (40 ساله): دختر ماریو و آنا، معلم هنر، روشنفکر، و مدافع تغییر.

 4. کارلو (20 ساله): نوه ماریو، دانشجوی جامعه‌شناسی، حامی تغییرات اجتماعی و حقوق برابر.

 5. کلارا (25 ساله): دوست‌دختر کارلو، فعال محیط‌زیست و فمینیست.

 6. جوزپه (50 ساله): همسایه و دوست قدیمی ماریو، فردی محافظه‌کار اما بسیار شوخ‌طبع.

پرده اول - سفره‌ای با طعم گذشته و آینده 

 فضای خانه‌ای قدیمی با حضور پدر سنتی و غرغرو (ماریو)، مادر شوخ‌طبع (آنا)، و دختر مدرن و مستقلشان (لویزا) به تصویر کشیده می‌شود. با ورود اعضای دیگر خانواده، تضاد نسل‌ها، اختلاف دیدگاه‌ها، و شوخی‌های خانوادگی آشکار می‌شود. در پس لحنی طنزآلود، نقدی ظریف به تغییرات فرهنگی و شکاف میان نسل‌ها مطرح می‌گردد

پرده دوم: چالش در پذیرش تغییرات

 تضاد نسل‌ها پررنگ‌تر می‌شود و ماریو با چالش پذیرش تغییرات مدرن روبه‌رو می‌گردد. خانواده، با شوخی و مهربانی، او را به یک "آزمایش زندگی مدرن" دعوت می‌کنند تا دیدگاهش نسبت به دنیا عوض شود. در کنار طنز، گفت‌وگوهای صمیمی آنا و لویزا عمق احساسی داستان را بیشتر می‌کند 

پرده سوم: تلاقی افکار

 ماریو با اکراه وارد دنیای مدرن می‌شود و تقابل خنده‌دارش با فناوری، شخصیت مقاوم او را بیشتر نمایان می‌کند. گفت‌وگوهای اعضای خانواده و دوست قدیمی‌اش، جوزپه، لایه‌های عمیق‌تری از ترس‌ها و دلبستگی‌هایش را آشکار می‌سازند. در میان شوخی‌ها، مسئله‌ی پذیرش، تغییر و درک متقابل نسلی برجسته می‌شود

پرده چهارم: چالش‌های نسل‌ها و کشمکش خانوادگی 

کشمکش میان نسل‌ها شدت می‌گیرد و ماریو در برابر فشار خانواده برای پذیرش دنیای مدرن مقاومت می‌کند. گفت‌وگوهای صریح و احساسی میان اعضای خانواده، تضاد ارزش‌ها را آشکار می‌سازد. در نهایت، لحظه‌ای آرام و درون‌گرایانه، نشانه‌ای از نرم‌شدن دل ماریو را نشان مدر این پرده، کشمکش میان نسل‌ها شدت می‌گیرد و ماریو در برابر فشار خانواده برای پذیرش دنیای مدرن مقاومت می‌کند. گفت‌وگوهای صریح و احساسی میان اعضای خانواده، تضاد ارزش‌ها را آشکار می‌سازد. در نهایت، لحظه‌ای آرام و درون‌گرایانه، نشانه‌ای از نرم‌شدن دل ماریو را نشان می‌دهد

پرده پنجم: تأثیر آرام، تغییر در دیگران 

 آرامش نسبی در خانواده حاکم شده و ماریو، با وجود حفظ باورهای سنتی‌اش، شروع به درک روش‌های نسل جدید می‌کند. گفت‌وگوهای صمیمی، تفاهمی دوطرفه می‌سازد و نشان می‌دهد که تغییر الزاماً با درگیری همراه نیست؛ گاهی شنیدن و همدلی کافی‌ست تا نسل‌ها به هم نزدیک‌تر شوند

پرده ششم : سوال‌های منطقی جدید 

خانواده در فضایی گرم و صمیمی گرد هم آمده‌اند. ماریو که حالا با ذهنی بازتر به دنیای مدرن نگاه می‌کند، همچنان به ارزش‌های سنتی‌اش وفادار است، اما میان نسل‌ها پلی از درک متقابل شکل گرفته. گفت‌وگوها با شوخی و محبت می‌گذرد و در دل خنده‌ها، سؤال‌هایی بی‌پاسخ درباره تغییر و تداوم باقی می‌ماند؛ پایانی شیرین و تأمل‌برانگیز